خلق فضاي عمومي
 
«محمدرضا جودت»، عضو هيات امنا انجمن مفاخر معماري ايران، در اين باره  مي گويد: «بايد آگاه و متوجه بود كه شيوه‌هاي توليد صنعتي، نه تنها در طبيعت تاثير نامطلوب داشته و دارند، بلكه تاثير نادرستي نيز در الگوهاي رفتاري انسان از خود به جا گذاشته‌اند.» 
وي در ادامه مي گويد: «اگر تاكنون اين نوع شيوه‌هاي توليد، صرفا به عنوان مساله ادامه حيات در برابر نيروهاي طبيعي و به خاطر بشريت توجيه مي‌شد، اما اكنون مساله، زنده ماندن در رويارويي با عواقب ناخوشايندي است كه خود اين صنعت در جهان به وجود مي‌آورد.» 
 
جامعه اي دست و پا بسته 
جامعه‌اي كه دست و پاي آن را براي حمايت و حفاظت حقوق گروههاي فشار مالي و غير مالي بسته باشند (فرق هم نمي‌كند كه آنها خصوصي يا عمومي، يعني سرمايه‌داري خصوصي يا دولتي باشند.) يعني فدا كردن صلاح عامه و در نتيجه فدا كردن محيط زيست و كيفيت زندگي، بنابراين در اين صورت نمي‌توان شهر را اداره كرد و آن را از انحطاط و زوال نجات داد. 
 
 
جودت مي گويد: «يكي از عوامل اصلي در سياست‌گذاري‌هايي كه در پي سازمان‌دهي دوباره به جامعه است، دستيابي به اصلي براي انسان امروز و شرايط زندگي او و پيوند دادن وي با تمام جنبه‌هاي ساخت و بازسازي شهرها و اجتماعات و محله‌ها و خيابانهاست، به شيوه‌اي كه بهترين تماس و درك بين شهروندان را ميسر كند.» 
دستاوردهاي صنعتي و فن آوري، هر چند به نوعي كيفيت زندگي را تهديد مي‌كنند، اما زندگي را براي انسان خوشايندتر نيز كرده‌اند. گذشتگان، درد و رنج زيادي را تحمل كرده‌اند. حتي در طول يكي دو قرن گذشته، از آنان مانند برده‌ها بهره‌كشي مي‌كردند، تا اينكه ماشين ظهور كرد و با شيوه‌هاي خاص و تا حدودي خشن براي بهره‌برداري از منابع طبيعي و همچنين در كشاورزي به كار گفته شد. امروزه اين دستاوردهاي فني، شرايط بهتر و خوشايندتري را نويد مي‌دهند، تا فردا بري خلق جامعه‌اي جديدتر، آزادتر، شادتر و چه بسا درست‌تر مهيا شود. 
 
 
جودت در اين باره مي گويد: «با توجه به پيچيدگي زندگي در اين عصر، انسان مجبور است كه نسبت به اين شرايط بازنگري كند و معيار و مقياس ارزشهاي آتي مورد نظر را از نو سامان بخشد. چيزي كه تاكنون ارزيابي و سنجيده نشده است و حتي به عمق توانايي بالقوه در دسترس انسان نيز پي برده نشده است.» 
 براي سر و كار داشتن با اين وضعيت پيچيده، بايد شيوه‌هاي گذشته و منسوخ را كمتر به كار برد. براي رسيدن به اين منظور، مردم آمادگي درك و پذيرش فلسفه اين كار را دارند، فلسفه‌اي كه مي‌تواند به راههايي منجر شود كه مكان انساني مناسب‌تري باشد. مانع اين راه، قدرت تصميم‌گيري آن انديشه سياسي است كه با رويكردها و منافع منسوخ شده هنوز هم بر اين روند مسلط است. 
زندگي و الگوهاي مسكن جديد
اگر انسان در پي استفاده مناسب از امتيازات است، پول و قدرت بايد از اين به بعد به گونه متفاوتي مورد استفاده قرار گيرد.
جودت تاكيد مي كند كه رسيدن به زندگي و الگوهاي مسكن جديد ممكن نيست، مگر آن كه اين شرايط پذيرفته شود و به محك تجربه درآيد.
 
 
سرشت اصيل سياست بايد دوباره زنده شود و تمام پخشهاي جامعه بايد در شكل دادن زندگي و محيط مسكن‌شان درگير شوند. گفت و گوي منطقي و انساني بايد بين شهروند و مسوولان جامعه  و نيز تصميم‌گيري‌هايي كه بر زندگي او تاثير مي‌گذارد، شكل بگيرد.
ضرورت دارد كه رشد اقتصاد موجود تا زماني كه كيفيت نيازهاي واقعي، مهم‌تر از كميت آنها شود، بهبود بخشيده شود. خود نيازها نيز بايد همواره در رابطه با تعادل بوم‌شناسي فراگير در نظر گرفته شوند.
در آينده، محيط زيست بايد به مثابه آميزه‌اي از بوم‌شناختي مكمل و اجتماعي و فضايي ديده شود كه بسيار مهم‌ است و در بسياري موارد، مهم‌تر از معيارهاي اقتصادي ـ صنعتي قاطع يا توان توليد است.
روحيه متفاوت بايد پرورانده شود، براي اين كه شيوه‌هاي زندگي و ساختمان‌سازي  به عنوان نمودهاي فضايي «بيروني» فردگرايانه، ديگر چندان ارزشي نمي‌كنند. زندگي و ساختمان، فعاليتهاي مشترك، با اهميت معنوي بالايي هستند.
جودت با اشاره به اين موضوع كه در درجه نخست بايد به تسهيلات مشترك و همگاني توجه كرد، مي گويد: «تنها در اين حالت است كه شهروند مي تواند احساس كند كه صحنه شهري وسيله اي براي تماس انساني تر است.» 
جودت در خاتمه مي گويد: « يكي از راه‌حل‌هاي مشكل «تنهايي انسان امروز» ايجاد تسهيلات گردهمايي و مناطق عمومي است كه مي‌تواند تماس مردم را با يكديگر برقرار كند. چنين پيشنهادي به هيچ وجه پيشنهادي آرماني نيست، بلكه پيشنهادي عيني و ملموس براي تغيير جامعه‌اي است كه مي خواهد نسبت به ادامه حيات خود مطمئن باشد  كه در اين راستا بايد سياست قابل قبولي براي محيط زيست خود تدوين كند. امروز اصلي ترين وظيفه سياسي اين است كه مبناي قابل قبولي براي سياست پاسخگويي به آينده محيط زيست طبيعي و شهري فراهم شود؛ براي آينده نوع بشري كه خود در معرض خطر است.»    
 
وو.....